امین رهبر در گفتگو با قدس آنلاین با اشاره اینکه نظرات مختلفی درباره اضافه شدن بخش «رادیوتئاتر» به جشنواره تئاتر فجر است، اظهار کرد: برخی معتقدند نمایش رادیویی باید در استودیو تولید و ضبط شود و نباید روی صحنه برود و برای مخاطب اجرا شود، در مقابل نیز برخی ورود نمایش رادیویی به روی صحنه را موضوعی قابل توجه می دانند، اما حقیقت این است که هدف از افزودن این بخش به جشنواره اشاعه فرهنگ نمایش در جامعه است.

وی با اشاره به اینکه رادیو نمایش در کنار اشاعه نمایش، می خواهد این بخش از رادوی را برای مخاطبان خود مفید و تاثیرگذار کند، متذکر شد: ضمن اینکه رادیوتئاتر قرار نیست به جشنواره تئاتر فجر مخاطب اضافه کند، زیرا هم مخاطب تئاتر هم مخاطب نمایش رادیویی مشخص است و هر کدام مخاطبان خود را دارند اما «رادیوتئاتر» با حضور در جشنواره تئاتر فجر می تواند نمایش های رادیویی را برای مخاطب خود گشترده تر و خلاق تر کند، علاوه بر این تئاتر ممکن است دامنه مخاطب محدودی داشته باشد اما رادیو این محدودیت را ندارد و همه نوع مخاطب با هر مدل سلیقه ای را می تواند پوشش دهد.

مدیر بخش «رادیو تئاتر» در سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر ادامه داد: امسال در این بخش موضوعات را از محدودیت هایی که در سال های گذشته داشت، بازترکردیم و شاید همین موضوع سبب شد تا دست هنرمندان بازتر شد و استقبال بیشتری داشتند.

رهبر با اشاره به اینکه سال گذشته حدود ۷۰ اثر و دو سال قبل نیز حدود ۶۸ اثر به دبیرخانه رسید، افزود: این بخش شامل دو قسمت اصلی و ویژه است، موضوعات بخش «اصلی» شامل جهش تولید ملی، مدافعان سلامت، بحران ناشی از کرونا، صلح جهانی و اخلاق ایرانی است. همچنین موضوعات بخش «ویژه» شامل گرامیداشت چهلمین سالگرد آغاز دفاع مقدس و معرفی زندگی شهدای دفاع مقدس و مقاومت، به ویژه شهید سردار سلیمانی می‌شود.

وی با بیان اینکه بسیاری از فعالان تئاتر نسبت به نمایش رادیویی و اجرای آن روی صحنه موضع دارند، تصریح کرد: دو رویکرد اصلی معمولاً به اجرای این آثار وجود دارد، نخست اینکه نمایش‌های رادیویی باید روی صحنه صرفاً به عنوان نمایش رادیویی اجرا شوند؛ بدون میزانسن باشند و اصالت رادیویی‌شان را حفظ کنند، دوم اینکه از المان‌های بصری بهره برده شود و هر دوی این رویکردها به نظرم درست است، اما این تعریف میزانسن برای نمایش رادیویی نباید در حدی باشد که آن را به یک نمایش صحنه‌ای تبدیل کند، بلکه وزن رادیویی اثر باید بیشتر باشد و بازیگر نیز علاوه بر المان‌های صحنه و میزانسن درگیر استفاده از بدن خود در ایفای نقش نشود.

انتهای پیام